Περιγραφή:

Eνισχύει το ανοσοποιητικό και το καρδιαγγειακό σύστημα, καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες και ωφελεί τη γενική υγεία του οργανισμού.
Αγριοτριανταφυλλιά Μία από τις πλουσιότερες πηγές βιταμίνης C!!!
Οι θρεπτικές ουσίες του ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθούν στην πρόληψη των ασθενειών.
Κύριο συστατικό του βάμματος η Κολλιτσίδα η οποία περιέχει ισχυρότατα αντιοξειδωτικά και δρα ως διουρητικό και αποτοξινωτικό του αίματος,
Ταραξάκο που φέρεται να είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για τη τόνωση, αποτοξίνωση, μειώνει τη χοληστερίνη, βελτιώνει τη λειτουργία των αδένων, και έχει θετική επίδραση σε όλες τις παθήσεις του συκωτιού.
Επίσης περιέχει γαϊδουράγκαθο του ισχυρότερο ηπατοπροστατευτικό και αγριοτριανταφυλλιά πλούσια σε βιταμινη C,A, B1, Ε, Κ,P, νιασίνη, πεκτίνη, φώσφορο, σίδηρο, κάλσιο και μαγνήσιο, αλλά και πολυφαινόλες, βιοφλαβονοειδή και καροτεινοειδή,

Δοσολογία: 15-20 σταγόνες 2 φορές την ημέρα.

Μέσα από την βοτανοθεραπεία βρίσκουμε φυσικούς τρόπους να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα υγείας!Μπορεί η κλασική ιατρική να καταφεύγει συνήθως στα φάρμακα ως μόνο τρόπο αντιμετώπισης όλων των προβλημάτων υγείας, κανείς όμως δεν μπορεί να παραβλέψει και το ρόλο της φύσης. Έως και το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, τα κύρια μέσα θεραπείας των ανθρώπων ήταν τα βότανα και έχουν χρησιμοποιηθεί από όλους τους πολιτισμούς της γης. Πρώτος ο Ιπποκράτης είχε μιλήσει για τη δύναμη των φυτών και των βοτάνων που, χάρη στις ιδιότητές τους, συμβάλλουν στην αντιμετώπιση πολλών ασθενειών. Μάλιστα, από τα περίπου 250 φυτά που χρησιμοποιούσε στους ασθενείς του, αρκετά αποτελούν τη βάση ακόμα και σύγχρονων φαρμάκων. Ο Ασκληπιός με τα «φαρμακοτριβεία» του και τα «υγιεινοθεραπευτήριά» του θεοποιήθηκε με περισσότερα από 340 Ασκληπιεία κατά τον 6ο π.Χ. αι.  Ο Γαληνός, χρησιμοποίησε και συνδυασμούς βοτάνων, διότι όπως υποστήριζε, με τα απλά βότανα, αρκετές φορές, δεν θεραπεύονται «αι παρά φύσιν διαθέσεις». Τα σκευάσματα του Γαληνού, γνωστά και ως γαληνικά σκευάσματα είναι τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται μέχρι στις μέρες μας από τους βοτανολόγους ιατρούς. Ο πατέρας της βοτανικής, ο Θεόφραστος, στα εννιά βιβλία του «περί φυτών ιστορίας», περιγράφει τα φυτά και τις φαρμακολογικές τους ιδιότητες.

Ο Διοσκουρίδης, ο διασημότερος φαρμακολόγος της αρχαιότητας,στον 1ο αιώνα μ.Χ., έγραψε ένα πολύ σημαντικό έργο το «περί ύλης ιατρικής» δηλαδή των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην ιατρική, μελέτησε περίπου 500 φυτά και τη δράση τους στις διάφορες ασθένειες του ανθρώπινου σώματος. Σύντομα έγινε γνωστό σε όλη την Ευρώπη και χρησιμοποιούνταν μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα μ.Χ.